Nihayet bitirdim....Murakami okumaya imkansızın şarkısı ile başlamıştım, bu okuduğum ikinci eseri oldu. Yazarla tanışmak isteyenlere önerim okumaya kesinlikle sahilde kafka ile başlamamak. Anlatımı biraz ağır geldi en azından imkansızın şarkısına kıyasla. Kitaba gelecek olursam, evden kaçan kafka tamuranın hikayesiydi ama bana göre Kafka ve Nakata olarak iki ayrı karakterin hikayesini okudum. Bir bölüm Kafka bir bölüm Nakata üzerinden ilerliyor. İki karakter ne zaman denk gelecek, aralarında bir bağlantı var mı diye bekledim. Kafka karakterinin bölümleri okuması nispeten daha kolaydı ancak Nakatanın bölümlerinde o kadar çok karakter, o kadar çok felsefik cümle vardı ki okurken çok yordu... Haruki bu kitabında yine kedi karakterini vurgulamıştı ancak sürekli cinsellik/ensest vurgusu bir yerden sonra rahatsız etti. Dikkatimi çeken diğer bir konu konudan alakasız cümleler kurulması okurken bir an bir yer mi kaçırdım diye düşünmedim değil. Kafkanın evden kaçışından eve geri dönüşüne kadar olan bir haftalık süreyi ilmek ilmek işlemiş. Kitapta havada kalan birçok şey vardı mesela Nakatayı o hale getiren olay neydi? Kafka döndükten sonra masumiyetini ispatladı mı? Hayatına nasıl devam etti? Annesini buldu ama ablasına ne oldu? Yoğun bir anlatımı olmasına rağmen önemli konular havada kalmıştı. Kitap beklentimi pek karşılamadı ama ilginç bir kitaptı.
Sanşiro romanı ile sınırlı olmayıp, Soseki’nin hayatına, külliyatına ve fikriyatına dair pek çok mevzuyu kapsayacak şekilde yazarın romanlarında da umumiyetle odak noktası olan Doğu-Batı düalitesinin perspektifiyle değerlendirilip öyle ele
